Companionship among Friends:

همنشینی در بین دوستان:

Once upon a time, there was a lion in a jungle.

روزی روزگاری شیری در جنگل بود.

Once when he had gone to drink water in a stream, his paw suddenly slipped and got stuck in the wet sluggish mud.

یک بار که برای نوشیدن آب در نهر رفته بود، ناگهان پنجه‌اش لیز خورد و در گل و لای خیس گیر کرد.

He got stuck there without food for days as he did not see any animal pass by.

او روزها بدون غذا در آنجا گیر کرد زیرا هیچ حیوانی را ندید که از آنجا عبور کند.

One day, a kind jackal came by and he dug a way out from the sand, and with a little push from the lion’s side, he helped the lion get out from the sand.

یک روز شغال مهربانی از راه رسید و از شن ها راهی بیرون آورد و با کمی فشار از پهلوی شیر به شیر کمک کرد تا از روی ماسه بیرون بیاید.

The lion felt very grateful for this and thanked the jackal for saving his life.

شیر از این بابت بسیار سپاسگزار بود و از شغال برای نجات جانش تشکر کرد.

He then offered the jackal to live close to him and also promised to feed him whenever he caught food.

سپس به شغال پیشنهاد داد که در نزدیکی او زندگی کند و همچنین قول داد که هر وقت غذا به او بخورد به او غذا بدهد.

The jackal gladly accepted the offer of friendship and started living with the lion sharing the hunts. Soon they expanded their families and had cubs and kid jackals.

شغال با خوشحالی پیشنهاد دوستی را پذیرفت و با شیری که در شکار شریک بود زندگی کرد. به زودی آنها خانواده های خود را گسترش دادند و صاحب توله ها و شغال های بچه شدند.

After a long time, the lioness, lady of the lion’s house, grew tired of the friendship of the jackal and her master.

پس از مدت ها، شیر زن، بانوی شیر، از دوستی شغال و اربابش خسته شد.

She did not know that the jackal was the one who actually saved her master. She told her cubs that the lion never wanted to stay beside a jackal.

او نمی دانست که شغال کسی بود که اربابش را نجات داد. او به توله هایش گفت که شیر هرگز نمی خواهد در کنار شغال بماند.

The cubs in turn conveyed the message to the jackal kids who complained to the lady jackal. The lady jackal told everything to her husband.

توله ها به نوبه خود پیام را به بچه های شغال که از خانم شغال شکایت کردند، رساندند. شغال خانم همه چیز را به شوهرش گفت.

The jackal went to the lion and told him that if he did not want the jackal to stay with him, he should have told him a long time back.

شغال نزد شیر رفت و به او گفت که اگر نمی‌خواهی شغال نزد او بماند، باید خیلی وقت پیش به او می‌گفت.

The lion was surprised at this and assured the jackal that no such ill feelings existed between the lion and the jackal and assured him that he was always in his debt as the jackal had saved his life.

شیر از این موضوع شگفت زده شد و به شغال اطمینان داد که چنین احساسات بدی بین شیر و شغال وجود ندارد و به او اطمینان داد که او همیشه مدیون خود است زیرا شغال جان او را نجات داده است.

He even told him that he would talk to the lioness. But the wise jackal then said, “Friend, I know you are sincere.

حتی به او گفت که با شیر زن صحبت خواهد کرد. اما شغال دانا سپس گفت: "ای دوست، می دانم که تو مخلصی.

But our families may not exactly reciprocate the same bond of friendship that we share.

اما خانواده‌های ما ممکن است دقیقاً همان پیوند دوستی را که ما به اشتراک می‌گذاریم، جبران نکنند.

So, let us stay apart, and meet often as friends and even may go for killing together.

بنابراین، اجازه دهید از هم جدا بمانیم، و اغلب به عنوان دوست همدیگر را ملاقات کنیم و حتی ممکن است با هم به کشتن برویم.

But it is better if my family stays apart from yours” The lion agreed to this and the two families parted as friends.

اما بهتر است خانواده من از خانواده شما جدا شوند.

The lion and the jackal remained friends forever and went on numerous hunts together.

شیر و شغال برای همیشه دوست ماندند و با هم به شکارهای متعدد رفتند.