Father and Sons

پدر و پسران

A father had a family of sons who were perpetually quarreling among themselves. When he failed to heal their disputes by his exhortations, he determined to give them a practical illustration of the evils of disunion.

پدری خانواده پسری داشت که دائماً در حال دعوای بین خود بودند. هنگامی که او نتوانست اختلافات آنها را با نصیحت های خود حل کند، تصمیم گرفت که نمونه ای عملی از بدی های تفرقه به آنها ارائه دهد.

One day he told his sons to bring him a bundle of sticks. When they had done so, he placed the fagot into the hands of each of them in succession, and ordered them to break it in pieces. They tried with all their strength, and were not able to do it. He next opened the fagot, took the sticks separately, one by one, and again put them into his sons’ hands, upon which they broke them easily. He then addressed them in these words: “My sons, if you are of one mind, and unite to assist each other, you will be as strong as this fagot, uninjured by all the attempts of your enemies, but if you are divided among yourselves, you will be broken as easily as these sticks.”

یک روز به پسرانش گفت که یک دسته چوب برای او بیاورند. وقتی این کار را انجام دادند، ولز را پشت سر هم به دست هر یک از آنها گذاشت و دستور داد آن را تکه تکه کنند. با تمام قوا تلاش کردند و نتوانستند. سپس خرچنگ را باز کرد، چوب ها را جداگانه، یکی یکی گرفت و دوباره در دستان پسرانش گذاشت و آنها به راحتی شکستند. سپس آنها را اینگونه خطاب کرد: «پسران من، اگر یکدل باشید و برای کمک به یکدیگر متحد شوید، به اندازه این غوغا نیرومند خواهید بود که از تمام تلاش های دشمنانتان آسیبی نبیند، اما اگر بین شما تقسیم شود. خودتان، به آسانی این چوب ها شکسته خواهید شد.»

Moral: Unity is strength.

اخلاق: اتحاد قدرت است.