How to be a Good Learner:

چگونه یک یادگیرنده خوب باشیم:

Story 1:

داستان 1:

A university professor came to a Japanese master to Question About Zen. Japanese master greeted him. Before they could start to talk about Zen Japanese master invited professor for tea.

یک استاد دانشگاه نزد استاد ژاپنی آمد تا درباره ذن سوال کند. استاد ژاپنی به او سلام کرد. قبل از شروع صحبت در مورد ذن استاد ژاپنی استاد را برای چای دعوت کرد.

At the table both were sitting in front of each other. Master started to serve tea for professor while pouring tea for professor master poured his cup full and even then he kept on pouring in that cup.

سر میز هر دو روبروی هم نشسته بودند. استاد شروع کرد به سرو چای برای استاد در حالی که برای استاد چای می ریخت استاد فنجان خود را پر می ریخت و حتی پس از آن همچنان در آن فنجان می ریخت.

For sometime professor kept watching the overflow but after some time he couldn’t restrain himself for saying, “It’s full. No more will go in…”

برای مدتی استاد به تماشای سرریز شدن آب ادامه داد، اما پس از مدتی نتوانست خود را نگه دارد و بگوید: «پر است. دیگر وارد نمی شود…”

“Just like this cup! You are full of your own opinion and speculation. How can i show you Zen unless you first empty your cup?” said Japanese master.

«درست مثل این جام! شما پر از نظر و حدس و گمان خودتان هستید. چگونه می توانم ذن را به شما نشان دهم مگر اینکه ابتدا فنجان خود را خالی کنید؟» گفت استاد ژاپنی.

Story 2:

داستان 2:

Once a very curious young man wanted to learn zen. After joining for some time student approached his master and asked. “If i work hard how long will it take me to find Zen?”

یک بار یک مرد جوان بسیار کنجکاو می خواست ذن را یاد بگیرد. پس از پیوستن مدتی شاگرد نزد استادش رفت و پرسید. "اگر سخت کار کنم چقدر طول می کشد تا ذن را پیدا کنم؟"

Master thought for a while and replied, “May be in 10 years.”

استاد مدتی فکر کرد و پاسخ داد: ممکن است 10 سال دیگر باشد.

Listening to this curious student asked his master, “What if i work very very hard and learn really fast? How long will it take then?”

با گوش دادن به این دانش آموز کنجکاو از استادش پرسید: «اگر خیلی سخت کار کنم و خیلی سریع یاد بگیرم چه؟ آن وقت چقدر طول می کشد؟»

“I think Twenty years” ,replied master.

استاد پاسخ داد: فکر می کنم بیست سال است.

“But what if i work really really hard. I will work day and night, Every minute Every second. How long then?”

اما اگر واقعاً سخت کار کنم چه می شود. روز و شب، هر دقیقه هر ثانیه کار خواهم کرد. پس تا کی؟»

“It will take Thirty Years”, master replied to young man.

استاد به مرد جوان پاسخ داد: سی سال طول می کشد.

Disappointed and sad student asked his master, “I don’t understand!! Every time i say i will work harder, You say it will take longer time to find zen. Why do you say so?”

شاگرد ناامید و غمگین از استادش پرسید: «نمی‌فهمم!! هر بار که می گویم سخت تر کار خواهم کرد، شما می گویید یافتن ذن زمان بیشتری می برد. چرا اینطوری میگی؟»

Master replied, “It’s because when you have one eye on the goal, then you only have one eye on the path.”

استاد پاسخ داد: "به این دلیل است که وقتی یک چشم به هدف دارید، فقط یک چشم در مسیر دارید."

Moral: If we want to learn we should try to start from basis and should not Hustle.

اخلاق: اگر می‌خواهیم یاد بگیریم، باید سعی کنیم از پایه شروع کنیم و نباید Hustle کنیم.