Mice are Discovered:

موش ها کشف شدند:

“The Mice,” said daddy, “had been enjoying a new pantry they had found.

بابا گفت: «موش‌ها از انبار جدیدی که پیدا کرده بودند لذت می‌بردند.

They always found some pantry where they could get good things to eat, and this pantry was full of delicious cheese and all sorts of nice things.

آن‌ها همیشه انباری پیدا می‌کردند که می‌توانستند چیزهای خوبی برای خوردن تهیه کنند، و این انبار پر از پنیر خوشمزه و انواع چیزهای خوب بود.

“‘Really,’ said Mr. Mouse, ‘I don’t think we could have found a better pantry. It’s one of the nicest homes we’ve had in a long time.’

آقای موش گفت: «واقعاً، فکر نمی‌کنم انباری بهتر پیدا کنیم. این یکی از زیباترین خانه‌هایی است که ما در مدت طولانی داشته‌ایم.»

“‘Yes,’ said Mrs. Mouse. ‘And there are no traps, and there is not a single Cat in the House. That is what I call right. It’s very wrong to keep a Cat.

خانم موش گفت: بله. و هیچ تله ای وجود ندارد و حتی یک گربه در خانه نیست. این چیزی است که من آن را درست می نامم. نگه داشتن گربه بسیار اشتباه است.

They’re such horrid creatures.’

آنها موجودات وحشتناکی هستند.

“They would frisk about the pantry, behind the shelves and through the drawers which were often left half-open.

«آنها در انباری، پشت قفسه ها و از میان کشوهایی که اغلب نیمه باز می ماندند، جست و خیز می کردند.

“‘It is so stupid and inconsiderate,’ said Mr. Mouse, ‘for people to close all the drawers and lock up their things in tin boxes. For my part I hate tin boxes. They can’t be bitten and they’re so apt to cut me when I try to get them opened.’

آقای موش گفت: «این خیلی احمقانه و بی ملاحظه است که مردم همه کشوها را ببندند و وسایلشان را در جعبه های حلبی قفل کنند. به سهم خودم از جعبه های حلبی متنفرم. آنها را نمی‌توان گاز گرفت و وقتی سعی می‌کنم آنها را باز کنم، می‌توانند مرا برش دهند.»

“‘Yes, they’re horrid,’ said Mrs. Mouse. ‘We can’t open them, no matter how much we try. I like little cardboard boxes best that we can nibble

خانم موش گفت: بله، آنها وحشتناک هستند. ما نمی توانیم آنها را باز کنیم، مهم نیست که چقدر تلاش می کنیم. من جعبه های مقوایی کوچک را بیشتر دوست دارم که بتوانیم آن ها را بخوریم

through.’

از طریق.'

“Now one day the children who lived in the house had been out coasting all the afternoon. It had been a glorious afternoon, and they had coasted so

«حالا یک روز بچه‌هایی که در خانه زندگی می‌کردند، تمام بعدازظهر در ساحل بودند. بعدازظهر باشکوهی بود، و آن‌ها اینطوری کنار زده بودند

hard they were very hungry.

به سختی آنها بسیار گرسنه بودند.

“When they came in they asked their mother for something to eat.

«وقتی وارد شدند از مادرشان چیزی برای خوردن خواستند.

“‘Go and look in the pantry,’ said their mother. ‘You will find biscuits and jam, and quite a lot to eat in there. As it’s a Saturday afternoon you may

مادرشان گفت: «برو در انباری نگاه کن. بیسکویت و مربا و مقدار زیادی برای خوردن در آنجا خواهید یافت. چون بعدازظهر شنبه است، ممکن است

have a little feast.’

یک جشن کوچک داشته باشید.

“Off went the children to the pantry. Now, the Mice had not been bothered all afternoon. They had seen the cook leave the kitchen and the

«بچه ها به انبار رفتند. حالا تمام بعدازظهر موش ها اذیت نشده بودند. آنها دیده بودند که آشپز آشپزخانه را ترک می کند

pantry was just off the kitchen.

انباری درست بیرون از آشپزخانه بود.

“‘We’ll have a feast this afternoon,’ said Mother Mouse. And all the little Mice had thought it was a wonderful scheme to have a regular feast.

مادر موش گفت: «امروز بعدازظهر جشن خواهیم گرفت. و همه موش‌های کوچک فکر می‌کردند که این یک برنامه فوق‌العاده است که یک مهمانی منظم داشته باشند.

“They had been enjoying themselves and having a splendid time when the children arrived.

وقتی بچه‌ها آمدند، آنها از خود لذت می‌بردند و اوقات بسیار خوبی را سپری می‌کردند.

“When they heard the door open and the children coming in, the Mice scampered to their holes and to their hiding places back on the shelves.

«وقتی صدای باز شدن در و ورود بچه‌ها را شنیدند، موش‌ها به سمت سوراخ‌ها و مخفیگاه‌هایشان در قفسه‌ها رفتند.

They made a great deal of noise, and some of them squealed in their hurry to get past each other.

سر و صدای زیادی به راه انداختند و عده ای با عجله جیغ کشیدند تا از کنار هم بگذرند.

“‘The pantry is full of Mice,’ said the children.

بچه‌ها گفتند: «آشپزخانه پر از موش است.

“Meanwhile the Mice were saying, ‘They heard us, and now they know that we are living here. Well, we’ll just have to move—that’s all. For

در همین حین موش‌ها می‌گفتند، صدای ما را شنیدند و حالا می‌دانند که ما اینجا زندگی می‌کنیم. خوب، ما فقط باید حرکت کنیم - این همه چیز است. برای

somehow people don’t like to have Mice for visitors. It’s very foolish of them, but they don’t like us!’

به نوعی مردم دوست ندارند موش برای بازدیدکنندگان داشته باشند. این خیلی احمقانه است، اما آنها ما را دوست ندارند!

“‘Well,’ said Mr. Mouse, ‘we might as well make the best of it. Besides this has been a very nice home and perhaps we’ll be lucky and find

آقای موش گفت: «خب، ما هم ممکن است بهترین استفاده را از آن ببریم. علاوه بر این، این خانه بسیار خوبی بوده است و شاید ما خوش شانس باشیم و آن را پیدا کنیم

another.’

دیگری.

“‘I hope it will be just as nice,’ said Mrs. Mouse, as they all followed Mr. Mouse in his search for a new pantry!”

خانم موش گفت: «امیدوارم که به همان اندازه خوب باشد،» در حالی که همگی آقای موش را در جستجوی انباری جدید دنبال کردند!