Taking Responsibility:

مسئولیت پذیری:

Two families lived nearby. One family was constantly fighting while the other one lived quietly and friendly. One day, feeling jealous about how nicely the neighboring family got along, the wife told her husband….Go to the neighbors and look to see what they are doing for their well-being.

دو خانواده در همان نزدیکی زندگی می کردند. یکی از خانواده ها مدام در حال دعوا بود و دیگری آرام و دوستانه زندگی می کرد. یک روز، زن که از اینکه خانواده همسایه با هم خوب هستند، حسادت می‌کرد، به شوهرش گفت... برو پیش همسایه‌ها و ببین برای رفاهشان چه می‌کنند.

The husband went, hid and began watching. He saw a woman who was cleaning the floor. Suddenly something distracted her and she ran to the kitchen. At that time, her husband rushed into the room. Not noticing the bucket of water, he kicked it and spilled water all over the floor.

شوهر رفت، پنهان شد و شروع به تماشا کرد. زنی را دید که داشت زمین را تمیز می کرد. ناگهان چیزی حواس او را پرت کرد و به سمت آشپزخانه دوید. در این هنگام شوهرش با عجله وارد اتاق شد. بدون توجه به سطل آب، با لگد به آن ضربه زد و آب را به تمام زمین ریخت.

His wife came back from the kitchen and said to him…I’m sorry, honey! It’s my fault. I didn’t move the bucket out of the way.

همسرش از آشپزخانه برگشت و به او گفت ... متاسفم عزیزم! تقصیر منه سطل را از سر راهم حرکت ندادم.

The husband replied…No, I’m sorry, honey! It’s my fault, because I did not notice it.

شوهر پاسخ داد: نه، متاسفم عزیزم! تقصیر من است، چون متوجه نشدم.

The man returned home and his wife asked him if he found out what their secret is.

مرد به خانه برگشت و همسرش از او پرسید که آیا متوجه شده راز آنها چیست؟

I think the difference is that we always seek to be right, while they seek to take responsibility for their part.

من فکر می‌کنم تفاوت این است که ما همیشه به دنبال این هستیم که حق با ما باشد، در حالی که آنها به دنبال مسئولیت پذیری سهم خود هستند.

Having peaceful relationships mean taking personal responsibility for our own part.

داشتن روابط مسالمت آمیز به معنای مسئولیت شخصی در قبال خودمان است.