The Donkey and the Grasshopper:

الاغ و ملخ:

A poor donkey was not happy with his voice.

الاغ بیچاره از صدایش راضی نبود.

One summer day, while grazing in a field, he was captivated by the delightful music of the grasshopper. 'What is it that you eat that allows you to give off a sound like that?' he asked one of them.

یک روز تابستانی در حالی که در مزرعه ای مشغول چرا بود، مجذوب موسیقی دلنشین ملخ شد. "چیست که می خورید که به شما اجازه می دهد چنین صدایی از خود بیرون دهید؟" از یکی از آنها پرسید.

'Dew,' answered the grasshopper, joking.

ملخ با شوخی پاسخ داد: شبنم.

'That's what I need,' thought the donkey. So he went on eating grass with great enthusiasm for the rest of his life, especially at dawn, when it was covered with dew. His voice never changed, but luckily, nature had bestowed on him a healthy appetite.

الاغ فکر کرد: "این چیزی است که من نیاز دارم." پس تا آخر عمر با اشتیاق زیاد به خوردن علف ادامه داد، مخصوصاً هنگام سحر که از شبنم پوشیده شده بود. صدای او هرگز تغییر نکرد، اما خوشبختانه طبیعت اشتهای سالمی به او بخشیده بود.