The Weight of the Glass:

وزن لیوان:

Once upon a time a psychology professor walked around on a stage while teaching stress management principles to an auditorium filled with students. As she raised a glass of water, everyone expected they’d be asked the typical “glass half empty or glass half full” question. Instead, with a smile on her face, the professor asked, “How heavy is this glass of water I’m holding?”

روزی روزگاری یک استاد روانشناسی در حالی که اصول مدیریت استرس را در سالنی مملو از دانشجویان آموزش می داد، روی یک صحنه راه می رفت. همانطور که او یک لیوان آب را بالا آورد، همه انتظار داشتند که از آنها سؤال معمولی "نیمه خالی لیوان یا نیمه پر لیوان" پرسیده شود. در عوض، پروفسور با لبخندی بر لب پرسید: «این لیوان آبی که در دست دارم چقدر سنگین است؟»

Students shouted out answers ranging from eight ounces to a couple pounds.

دانش‌آموزان پاسخ‌هایی از هشت اونس تا چند پوند را فریاد زدند.

She replied, “From my perspective, the absolute weight of this glass doesn’t matter. It all depends on how long I hold it. If I hold it for a minute or two, it’s fairly light. If I hold it for an hour straight, its weight might make my arm ache a little. If I hold it for a day straight, my arm will likely cramp up and feel completely numb and paralyzed, forcing me to drop the glass to the floor. In each case, the weight of the glass doesn’t change, but the longer I hold it, the heavier it feels to me.”

او پاسخ داد: «از دیدگاه من، وزن مطلق این لیوان مهم نیست. همه چیز بستگی به مدت زمان نگه داشتن آن دارد. اگر آن را برای یک یا دو دقیقه نگه دارم، نسبتاً سبک است. اگر آن را یک ساعت ثابت نگه دارم، ممکن است وزن آن کمی دستم را درد بگیرد. اگر یک روز آن را صاف نگه دارم، احتمالاً بازویم گرفتگی می کند و کاملاً بی حس و فلج می شود و مجبورم می کند لیوان را روی زمین بیندازم. در هر مورد، وزن لیوان تغییر نمی‌کند، اما هر چه بیشتر آن را نگه دارم، برایم سنگین‌تر می‌شود.»

As the class shook their heads in agreement, she continued, “Your stresses and worries in life are very much like this glass of water. Think about them for a while and nothing happens. Think about them a bit longer and you begin to ache a little. Think about them all day long, and you will feel completely numb and paralyzed – incapable of doing anything else until you drop them.”

در حالی که کلاس سر خود را به نشانه موافقت تکان می داد، او ادامه داد: «استرس ها و نگرانی های شما در زندگی بسیار شبیه این لیوان آب است. کمی به آنها فکر کنید و هیچ اتفاقی نمی افتد. کمی بیشتر در مورد آنها فکر کنید و کمی شروع به درد می کنید. تمام روز به آنها فکر کنید و کاملاً بی حس و فلج خواهید شد – تا زمانی که آنها را رها نکنید قادر به انجام هیچ کار دیگری نیستید.

The moral: It’s important to remember to let go of your stresses and worries. No matter what happens during the day, as early in the evening as you can, put all your burdens down. Don’t carry them through the night and into the next day with you. If you still feel the weight of yesterday’s stress, it’s a strong sign that it’s time to put the glass down.

نکته اخلاقی: مهم است که به یاد داشته باشید استرس و نگرانی های خود را رها کنید. مهم نیست در طول روز چه اتفاقی می افتد، تا آنجا که می توانید در اوایل عصر، تمام بارهای خود را بر زمین بگذارید. آنها را در طول شب و روز بعد با خود حمل نکنید. اگر هنوز سنگینی استرس دیروز را احساس می کنید، این نشانه قوی است که زمان آن رسیده است که لیوان را زمین بگذارید.