جزییات مقاله

ادبیات انگلیسی همواره یکی از غنی‌ترین حوزه‌های ادبی جهان بوده و نویسندگان بزرگی از این زبان برخاسته‌اند که آثارشان همچنان مورد توجه خوانندگان و منتقدان است. در این مقاله، به معرفی نویسندگانی می‌پردازیم که با قلم خود مسیر ادبیات را تغییر داده‌اند و آثارشان در زمره‌ی کلاسیک‌های جاودان قرار گرفته است.

۱. ویلیام شکسپیر (William Shakespeare)

دوره: قرن ۱۶ و ۱۷
آثار برجسته:

• هملت (Hamlet)
• مکبث (Macbeth)
• طوفان (The Tempest)

شکسپیر یکی از بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویسان تاریخ است که نه‌تنها نمایشنامه‌هایی بی‌نظیر خلق کرد، بلکه به غنای زبان انگلیسی افزود.

مثال:
"There is nothing either good or bad, but thinking makes it so."
(چیزی ذاتاً خوب یا بد نیست، بلکه این تفکر ماست که آن را چنین می‌سازد.)

۲. جین آستن (Jane Austen)

دوره: قرن ۱۹
آثار برجسته:

• غرور و تعصب (Pride and Prejudice)
• عقل و احساس (Sense and Sensibility)
• اِما (Emma)

جین آستن با خلق داستان‌های اجتماعی و عاشقانه که با طنز و نگاهی انتقادی به جامعه همراه است، به یکی از مهم‌ترین نویسندگان کلاسیک تبدیل شد.

مثال:
"The person, be it gentleman or lady, who has not pleasure in a good novel, must be intolerably stupid."
(کسی که، چه مرد و چه زن، از خواندن یک رمان خوب لذت نمی‌برد، باید بسیار کودن باشد.)

۳. جیمز جویس (James Joyce)

دوره: قرن ۲۰
آثار برجسته:

• اولیس (Ulysses)
• چهره‌ی مرد هنرمند در جوانی (A Portrait of the Artist as a Young Man)

جیمز جویس یکی از پیچیده‌ترین نویسندگان ادبیات مدرن است که با استفاده از تکنیک «جریان سیال ذهن» مرزهای روایت را تغییر داد.

مثال:
"Think you’re escaping and run into yourself. Longest way round is the shortest way home."
(فکر می‌کنی فرار می‌کنی، اما به خودت می‌رسی. طولانی‌ترین راه، کوتاه‌ترین راه بازگشت به خانه است.)

۴. ویرجینیا وولف (Virginia Woolf)

دوره: قرن ۲۰
آثار برجسته:

• خانم دلوی (Mrs. Dalloway)
• به سوی فانوس دریایی (To the Lighthouse)

ویرجینیا وولف یکی از برجسته‌ترین نویسندگان مدرن بود که به طور خاص بر تجربه‌ی زنان و ذهنیت آن‌ها تمرکز داشت.

مثال:
"A woman must have money and a room of her own if she is to write fiction."
(یک زن باید پول و اتاقی برای خود داشته باشد تا بتواند داستان بنویسد.)

۵. املی برونته (Emily Brontë)

دوره: قرن ۱۹
آثار برجسته:

• بلندی‌های بادگیر (Wuthering Heights)

تنها رمان امیلی برونته یکی از عاشقانه‌ترین و در عین حال تاریک‌ترین آثار ادبیات انگلیسی است که تأثیر عمیقی بر ادبیات رمانتیک و گوتیک گذاشته است.

مثال:
"Whatever our souls are made of, his and mine are the same."
(روح‌های ما از هر چه ساخته شده باشند، یکی هستند.)

۶. توماس هاردی (Thomas Hardy)

دوره: قرن ۱۹ و ۲۰
آثار برجسته:

• تس دوربرویل‌ها (Tess of the d’Urbervilles)
• جود گمنام (Jude the Obscure)

توماس هاردی با نگاه تلخ و واقع‌گرایانه‌اش به زندگی روستایی انگلستان، یکی از پیشگامان رئالیسم در ادبیات شد.

مثال:
"Happiness was but the occasional episode in a general drama of pain."
(خوشبختی تنها یک بخش کوتاه در درامی سراسر درد است.)

۷. دی.اچ. لارنس (D.H. Lawrence)

دوره: قرن ۲۰
آثار برجسته:

• عاشق لیدی چترلی (Lady Chatterley’s Lover)
• پسران و عشاق (Sons and Lovers)

لارنس به دلیل نوشتن درباره‌ی احساسات انسانی و روابط عاطفی با دیدگاهی عمیق، یکی از بحث‌برانگیزترین نویسندگان زمان خود بود.

مثال:
"Love is the flower of life, and blossoms unexpectedly and without law."
(عشق، گل زندگی است و به طور غیرمنتظره و بدون قانون شکوفا می‌شود.)

۸. جورج اورول (George Orwell)

دوره: قرن ۲۰
آثار برجسته:

• ۱۹۸۴ (Nineteen Eighty-Four)
• قلعه حیوانات (Animal Farm)

جورج اورول یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان ادبیات سیاسی و اجتماعی بود که با آثار خود به نقد دیکتاتوری و جامعه‌ی مدرن پرداخت.

مثال:
"If liberty means anything at all, it means the right to tell people what they do not want to hear."
(اگر آزادی معنایی داشته باشد، یعنی حق گفتن چیزهایی که مردم نمی‌خواهند بشنوند.)