جزییات مقاله

در زبان انگلیسی، برای صحبت درباره آینده از دو ساختار اصلی استفاده می‌شود: Will و Going to. هر کدام از این ساختارها کاربردها و تفاوت‌های خاصی دارند که در شرایط مختلف به کار می‌روند. در این مقاله، به بررسی دقیق هر کدام از این دو ساختار پرداخته و تفاوت‌ها و زمان استفاده از آن‌ها را توضیح خواهیم داد.

1. استفاده از Will

Will یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای صحبت درباره آینده است و بیشتر در موقعیت‌هایی به کار می‌رود که تصمیم‌گیری سریع و یا پیش‌بینی بدون برنامه‌ریزی قبلی وجود داشته باشد.

موارد کاربرد:

• برای تصمیم‌گیری آنی:

  • I’m hungry. I will order a pizza.
    من گرسنه هستم. من یک پیتزا سفارش خواهم داد.

  • It’s raining. I will take an umbrella.
    باران می‌بارد. من یک چتر خواهم برد.

• برای پیش‌بینی‌های بدون شواهد قطعی:

  • I think it will snow tomorrow.
    فکر می‌کنم فردا برف ببارد.

  • He will probably be late.
    او احتمالاً دیر خواهد کرد.

• برای وعده‌ها و پیشنهادات:

  • I will help you with your homework.
    من به تو در انجام تکالیفت کمک خواهم کرد.

  • Don’t worry, I will call you later.
    نگران نباش، من بعداً به تو زنگ خواهم زد. 

2. استفاده از Going to

Going to بیشتر برای موقعیت‌هایی به کار می‌رود که برنامه‌ریزی قبلی وجود دارد یا شواهد واضحی برای وقوع یک رویداد در آینده داریم.

موارد کاربرد:

• برای برنامه‌های از پیش تعیین‌شده:

  • We are going to visit Paris next summer.
    ما تابستان آینده به پاریس سفر خواهیم کرد.

  • I’m going to start a new course next week.
    من هفته آینده یک دوره جدید شروع خواهم کرد.

• برای پیش‌بینی بر اساس شواهد فعلی:

  • Look at those clouds! It’s going to rain.
    به آن ابرها نگاه کن! باران خواهد بارید.

  • She is not feeling well. She’s going to stay home.
    او حالش خوب نیست. او در خانه خواهد ماند.

3. تفاوت‌های Will و Going to

Will:

• برای تصمیم‌گیری لحظه‌ای و آنی استفاده می‌شود.
  • The phone is ringing. I will answer it.
    تلفن زنگ می‌زند. من جواب خواهم داد.
• برای پیش‌بینی‌هایی که شواهد قوی یا برنامه‌ریزی قبلی ندارند.
  • I think he will win the race.
    فکر می‌کنم او مسابقه را ببرد.

Going to:

• زمانی که تصمیم یا برنامه‌ریزی قبلی وجود دارد.
  • I’m going to study medicine at university.
    من قصد دارم در دانشگاه پزشکی بخوانم.
• برای پیش‌بینی‌هایی که بر اساس شواهد فعلی هستند.
  • The sky is dark. It’s going to storm.
    آسمان تاریک است. طوفان خواهد آمد.

4. استفاده‌های مشترک

گاهی اوقات، هر دو ساختار Will و Going to می‌توانند در جملات استفاده شوند، اما تفاوت‌های ظریف در معنا وجود دارد:

• Will:
  • I will talk to him tomorrow.
    (تصمیم‌گیری آنی برای صحبت کردن با او در آینده.)
• Going to:
  • I’m going to talk to him tomorrow.
    (برنامه‌ریزی قبلی برای صحبت کردن با او.)

جمع‌بندی کاربرد Will و Going to

• Will: برای تصمیم‌گیری آنی، پیش‌بینی‌های بدون شواهد قوی و وعده‌ها استفاده می‌شود.

  • I will help you.
    (من به تو کمک خواهم کرد.)

• Going to: برای برنامه‌های از پیش تعیین‌شده و پیش‌بینی‌های مبتنی بر شواهد فعلی به کار می‌رود.

  • We are going to travel next month.
    (ما قصد داریم ماه آینده سفر کنیم.)
  •  

با توجه به کاربردهای مختلف این دو ساختار، می‌توانید در مکالمات و نوشتارهای خود از آن‌ها به درستی استفاده کنید و به طور دقیق‌تر در مورد آینده صحبت کنید.