جزییات مقاله

ضمایر ربطی و موصولی مانند who, which, that, و whose ابزارهایی قدرتمند در زبان انگلیسی هستند که به کمک آنها می‌توان جملات را به یکدیگر متصل کرد و اطلاعات اضافی به جمله افزود. با استفاده از این ضمایر، می‌توان جملات را به شیوه‌ای پیوسته و طبیعی ترکیب کرد و از تکرار اطلاعات اجتناب نمود.

1. ضمیر ربطی Who

ضمیر who برای اشاره به افراد به کار می‌رود و اطلاعات بیشتری درباره شخص یا اشخاص اضافه می‌کند. این ضمیر همواره به فاعل جمله‌ای که توضیح بیشتری می‌دهد مرتبط می‌شود.

مثال‌ها:

• The teacher who teaches English is very friendly.
  معلمی که انگلیسی تدریس می‌کند، بسیار دوستانه است.

• She has a friend who lives in London.
  او دوستی دارد که در لندن زندگی می‌کند.

2. ضمیر ربطی Which

ضمیر which برای اشاره به اشیاء، حیوانات، یا ایده‌ها به کار می‌رود و اطلاعات اضافی درباره آنها ارائه می‌دهد. این ضمیر نیز برای ایجاد جملات پیوسته و توضیحات بیشتر استفاده می‌شود.

مثال‌ها:

• This is the book which I was looking for.
  این همان کتابی است که دنبالش می‌گشتم.

• They bought a house which is near the park.
  آن‌ها خانه‌ای خریدند که نزدیک پارک است.

3. ضمیر ربطی That

ضمیر that در جملات تعریف‌کننده (defining clauses) هم برای افراد و هم برای اشیاء استفاده می‌شود و برای توضیح لازم و ضروری در مورد اسم موردنظر کاربرد دارد.

مثال‌ها:

• He lost the phone that he bought yesterday.
  او تلفنی را که دیروز خرید گم کرد.

• She’s the kind of person that everyone likes.
  او از آن نوع افرادی است که همه دوستشان دارند.

4. ضمیر ربطی Whose

ضمیر whose برای نشان دادن مالکیت به کار می‌رود و می‌تواند به اشخاص یا اشیاء اشاره داشته باشد.

مثال‌ها:

• I met a man whose brother is a famous actor.
  با مردی ملاقات کردم که برادرش یک بازیگر معروف است.

• This is the house whose windows are broken.
  این همان خانه‌ای است که پنجره‌هایش شکسته است.

5. ضمیر ربطی Where

Where برای اشاره به مکان به کار می‌رود و اطلاعات بیشتری درباره مکان یا محل اضافه می‌کند.

مثال‌ها:

• This is the city where I was born.
  این همان شهری است که در آن به دنیا آمدم.

• I know a café where they serve delicious coffee.
  من یک کافه می‌شناسم که قهوه خوشمزه‌ای سرو می‌کند.

6. ضمیر ربطی When

When برای اشاره به زمان به کار می‌رود و اطلاعات بیشتری درباره زمان وقوع یک اتفاق یا حالت اضافه می‌کند.

مثال‌ها:

• Do you remember the day when we first met?
  آیا روزی که اولین بار همدیگر را ملاقات کردیم را به خاطر داری؟

• It was a time when people believed in magic.
  آن زمانی بود که مردم به جادو اعتقاد داشتند.

نکات کلیدی

1. انتخاب ضمیر مناسب بر اساس موضوع: برای افراد از who، برای اشیاء از which، و برای هر دو در جملات ضروری از that استفاده کنید.

   • مثال: This is the man who helped me.
     این همان مردی است که به من کمک کرد.

2. استفاده از whose برای مالکیت: Whose برای نشان دادن مالکیت یا تعلق به کار می‌رود.

   • مثال: The artist whose painting won the award is famous.
     هنرمندی که نقاشی‌اش جایزه برده، مشهور است.

3. عدم استفاده از that بعد از کاما: That در جملات غیرتعریف‌کننده (non-defining) با کاما به کار نمی‌رود.

   • مثال: The car, which is very old, broke down yesterday.
     ماشینی که خیلی قدیمی است، دیروز خراب شد.

4. ترکیب جملات با استفاده از where و when برای مکان و زمان: برای اضافه کردن اطلاعات مکانی از where و برای اطلاعات زمانی از when استفاده کنید.

   • مثال: This is the place where I found my keys.
     این همان جایی است که کلیدهایم را پیدا کردم.

5. حذف ضمیر در جملات ساده: در جملات تعریف‌کننده می‌توان ضمیر را حذف کرد.

   • مثال: The book I borrowed is interesting.
     کتابی که قرض گرفتم جالب است.

نتیجه‌گیری

ضمایر ربطی و موصولی در انگلیسی نقش مهمی در ترکیب جملات دارند و به زبان‌آموزان کمک می‌کنند تا اطلاعات اضافی را به جملات خود اضافه کرده و جمله‌ها را به هم متصل کنند. با استفاده از این ضمایر، می‌توانید به راحتی جملات پیچیده و توصیفی بسازید و از تکرار اجتناب کنید.